zondag 4 november 2012

JJ en haar fietZ


Ik schrik wakker.
Ik hoor niets. Ik weet dat er iets is. Ik voel het, ik ruik het, tenslotte ben ik een klein beertje.
Dan hoor ik geschraap, gehoest en zwaar happen naar lucht.
Dan weer niets.
Iets later hoor ik het ophalen van een neus alsof iemand verkouden is.









Ze zijn wakker.
Samen, maar ze willen het niet weten voor elkaar. Om elkaar te ontzien, niet nog meer te belasten, om elkaar te sparen.

Geluiden  diep in de nacht, waar niemand ze lijkt te horen. Behalve ik en het maakt me bang.
We hebben betere tijden gekend, ik en mijn 2favorite allies.

Ik weet waar het om gaat. Op mijn plekje in de armen van Teddy heb ik ze horen praten. Ik luister naar hun verhalen en hun verdriet. Allebei gaan ze er anders mee om en allebei proberen ze elkaar te helpen, te steunen.
Het leven gaat door, voor mijn 2 favorite allies ook, maar anders dan voor hun omgeving.
Ik kan jullie vertellen ze zijn zo sterk, maar OnZ alpenmeiZje is zo bang.

Ze lijkt bang voor alles. Dat gaat wel over, maar ik wil haar steunen. Ze kan het, ze wil het, de kracht is er!
Daarom fietZ ik met haar mee, op mijn fietZ en op mijn manier. Om haar die berg op te helpen.






alp du 6 geluksbox van alpenmeiZje no 11




team alpenemeiZjes

wie Zijn wij