Ik schrik wakker.
Ik hoor niets. Ik
weet dat er iets is. Ik voel het, ik ruik het, tenslotte ben ik een klein
beertje.
Dan hoor ik
geschraap, gehoest en zwaar happen naar lucht.
Dan weer niets.
Iets later hoor
ik het ophalen van een neus alsof iemand verkouden is.
Ze zijn wakker.
Samen, maar ze
willen het niet weten voor elkaar. Om elkaar te ontzien, niet nog meer te
belasten, om elkaar te sparen.
Geluiden diep in de nacht, waar niemand ze lijkt te
horen. Behalve ik en het maakt me bang.
Ik weet waar het
om gaat. Op mijn plekje in de armen van Teddy heb ik ze horen praten. Ik luister naar hun verhalen en hun
verdriet. Allebei gaan ze er anders mee om en allebei proberen ze elkaar te
helpen, te steunen.
Het leven gaat
door, voor mijn 2 favorite allies ook, maar anders dan voor hun omgeving.
Ik kan jullie
vertellen ze zijn zo sterk, maar OnZ alpenmeiZje is zo bang.
Ze lijkt bang
voor alles. Dat gaat wel over, maar ik wil haar steunen. Ze kan het, ze wil
het, de kracht is er!
Daarom fietZ ik met
haar mee, op mijn fietZ en op mijn manier. Om haar die berg op te helpen.
![]() |
alp du 6 geluksbox van alpenmeiZje no 11 |
team alpenemeiZjes
wie Zijn wij |